Πάντα το χτές
συνόδευα, εξέλιξη
καμία, στο παρελθόν
παρέμεινα σκαρί στην τρικυμία!
~ ~
Σκαρί στο μεσοπέλαγο,
μ' αστροφεγγιά έν' αστέρι,
στου φεγγαριού τη μοναξιά,
κρατούσα εγώ καρτέρι!
~ ~
Σαν απομακρυνόμουνα
τον κίνδυνο αψηφούσα,
μέσα στο κύμα πάλευα μα
τη στιγμή ξεχνούσα!
~ ~
Σε μια σιωπή
χανόμουνα στις πινελιές
της σκέψης, στις αγκαλιές με
δανεικά λίγο προτού να φέξει!
~ ~
Μες' τα κοράλια μέθαγα,
κεντούσα στον αφρό της το
λιγοστό της σ'αγαπώ ήτανε
το δικό της!
~ ~
Δεν πόνεσα για τα
φιλιά που πήραν άλλο χρώμα
για τις παλίρροιες που ζω γιατί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου