Φυλακή... Σταυρούλα Δεκούλου.

Είναι κάτι φυλακές
που χτίζονται μόνες τους γύρω σου.
Τείχη ορθώνονται ψηλά
κι εσύ εγκλωβίζεσαι μέσα τους.
Καταδικάζεσαι ισόβια
όχι επειδή μίλησες ή έπραξες κάτι,
αλλά επειδή σιώπησες
στο δριμύ κατηγορώ που σου όρισαν.

Η σιωπή σου έθεσε την πρώτη πέτρα
και η συνομωσία των γύρω σου που σιώπησαν
έβαλε τις υπόλοιπες'
και προτού το καταλάβεις
έγινες δέσμιος ... αιώνιος
μιας αλήθειας που δεν ήταν ποτέ δική σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου