Γενιά μου ανάπηρη,χωρίς οράματα,
παιδιά μου ανίδεα,εν τέλει αγράμματα,
Φίλοι μου ψεύτικοι,με ξένα γέλια,
ζωή μου κάλπικη,χωρίς θεμέλια..
Ανάξια σκέψη μου,φτηνή καρδιά μου,
γερασμένο μου σώμα!!Φτωχή λαλιά μου!!
Ανούσιε έρωτα,άγχη και κρίματα,
πάθη και λάθη,νεκρά μου βήματα..
Που να πατήσω,γύρω μου φίδια,
στάχτη απλωμένη κι αποκαϊδια!
Γυρνώ στην κόλαση,δεν σας το κρύβω,
τσιγάρο σέρτικο,κρατώ και στρίβω..
Υγρή μορφή μου,πνιχτή μου ανάσα,
ας είχα αγάπη,αυτή μονάχα!
Γενιά μου ανάπηρη,καθρέπτη κοίτα,
τα 'θελες όλα,πήρες μια πίτα..
Πισωγυρίσματα!! Στα γκρίζα χρόνια,
στη χέρσα γη,στα μαύρα αλώνια,
γενιά μου διάλεξες να περπατήσεις
το σίγουρο είναι,θα την πατήσεις..
Υποσχέσεις γελοιων! Γιατί τις πιστεύεις;
Εσύ το δίκιο,μονάχα πρεσβεύεις.
Γενιά μου χάνεσαι,συνελθε!! Δες!
...Τριάδα Ζερβού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου