Καθόταν αμίλητος, μ'ενα βιβλίο στο χέρι δήθεν διάβαζε,
αλλά το μυαλό του ήταν άλλου, στα δυό της μαγικά μάτια,
στα κατακόκκινα χείλη της, στο ελαφίσιο περπάτημα,
και το υπέροχο κορμί της!
Είχε έναν αέρα στο πέρασμα της σαν τρικυμία ,
η αύρα της μεθυστική, μου ηταν αδυνάτων να την βγάλω
από το μυαλό μου!
Ήμουν εγκλωβισμένος στον εαυτό μου, δε είχα που,
και σε ποιον να μιλήσω για τα συναισθήματά μου, χαμένος
στον κόσμο μου και στον έρωτα μου για εκείνη!
Από την πρωτη στιγμή που την είδα ένιωσα κάτι πολύ δυνατό,
σαν έφηβος, κι ας ήμουν ώριμος, τελικά ο έρωτας δεν λογαριάζει
τίποτα και κανέναν!
Εγώ αφέθηκα στα 'χέρια' του έρωτα!
Θεέ μου! Τι όμορφο συναισθήμα που είναι ο έρωτας,
σε παει στον έβδομο ουρανό, οπως κι επίσης σε πετάει
στα χαμηλά χωρίς να νοιάζεται για σένα!
Με αυτό το αφηρημένο μειδίαμα βλέμμα,
κοιτούσε στο κενό σαν κάτι να έψαχνε!
Ο έρωτας του είχε πάρει το μυαλό του !
Έπαθε την ' αρρώστια ' του ταβανιού , ουτε να φαει,
ουτε να κοιμηθεί, ουτε για τίποτα δε είχε όρεξη,
μόνο εκείνη σκεφτόταν!
Σπούδαζαν και οι δύο στο ίδιο Κολλέγιο!
Εκείνη πήγε με υποτροφία, εκείνος ναι μέν άριστος μαθητής,
αλλά ήταν πλούσιος για την εποχή εκείνη!
Είχαν ανταλλάξει μόνο κανά δυό φορές τα βλέμματά τους,
στην αίθουσα εκδηλώσεων!
Μα οι συνθήκες ήταν σαν αγριεμένη θάλασσα,
με πελώρια κυματα, που όσο καλός καπετάνιος να είσαι,
κουμάντο κάνουν τα κυματα!
Βλέπεις, είχαν διαφορετική θρησκεία, κι όχι μόνο!
Εκείνη, ήταν φτωχή της κατώτερης τάξης,
εκείνος ήταν πλουσιόπαιδο από οικογένεια
με όνομα της υψηλής τάξης!
Ομως, ο έρωτας δε γνωρίζει από κανόνες, σου χτυπάει
την πόρτα κι εσυ απλά ανοίγεις και τον αποδέχεσαι!
Και οι δυό τους ήταν πολυ όμορφοι, σαν μπουμπούκια
σε μαγικό κήπο του παραδείσου!
Μα παν απ'ολα ; πολυ καλά παιδιά!
Μπορεί η λογική να έλεγε όχι δε πρέπει,
μα η καρδιά χτυπούσε σαν ακούρδιστο ρολόι,
δε έχει λογική ο έρωτας,μόνο την καρδιά
ακουει κι ακολουθεί!
Φωτιά είναι ο έρωτας, ξέρεις ότι θα καείς,αλλά βουτάς
μέσα και πας όπου σε πάει η φλόγα !
Ένιωσα σαν να ήμουν στο μάτι του κυκλώνα
ο έρωτας μου για εκείνη γινόταν όλο και πιο Βάθης,
πιο μεγάλος,πιο δυνατός, δε μπορούσα να ελέγξω
τον εαυτό μου!
Η φαντασία μου πέρασε κάθε προηγούμενο ,μονίμως
την σκεφτόμουν, δε είχα μυαλό για τίποτα, μόνο για εκείνη!
Όσο δε την έβλεπα τόσο την ήθελα, ήταν κάτι πρωτόγνωρο
για μένα, αλλά και πολύ απαγορευμένο!
Δε ανήκει σε μένα , άλλου είχε 'δώσει' την καρδιά της,
ή έτσι με άφησε να πιστεύω !
Ήθελα πολύ να φιλήσω τα κόκκινα χείλη της, μου είχαν μείνει
στο μυαλό από τη πρώτη στιγμή που την είδα!
Το είδα στα μάτια της ότι κι εκείνη με ποθεί όσο κι εγώ,
αλλιώς δε θα με φιλούσε με τόσο πάθος!
Αυτό το φιλί ήταν η αρχή του τέλος !
Ήταν το ξεκίνημα της απαγορευμένης αγάπης
με παθιασμένο έρωτα!
Πήγαν κόντρα σε όλα κι όλους προκειμένου
να ζήσουν τον έρωτα τους!
Κανείς δε μπορεί να εμποδίσει δυο καρδιές όταν αγαπιούνται!
------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου