Έμαθα να βλέπω
πίσω από ένα παράθυρο.
Να στέκομαι εκεί και να κοιτάζω.
Το φως της μέρας
σα χάδι να μ' αγγίζει.
Στα ευαίσθητα
να ψάχνω την ευθύνη.
Και λίγο πριν ανάψουνε τα φώτα.
Στα χέρια μου ν' ανάβει η σελήνη.
Παράθυρο με θέα η αγάπη σου.
Μου έμαθε στιγμές να χρωματίζω.
Στα κύματα του έρωτα ν' αφήνομαι.
Κάθε που το κορμί σου αγγίζω.
Δεν ήξερα η ζωή
τη μου επιφύλασσε.
Κάθε στιγμή την ζούσα με μανία.
Εκπλήξεις στη στροφή με περιμένανε.
Τρυπούσαν της ζωής μου την ανία.
Μα πάντα
στης ψυχής τα μονοπάτια μου.
Φτερούγιζαν πουλιά και καλαηδούσαν.
Ανοίγαν τα κλειστά παραθυρόφυλλα.
Και τις στιγμές μαζί σου καρτερούσαν.
Παράθυρο με θέα η αγάπη σου.
Μου έμαθε στιγμές να χρωματίσω.
Στα κύματα του έρωτα ν' αφήνομαι.
Κάθε που το κορμί σου αγγίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου