Σπίνος τραγουδάει
Χαίρομαι
Μικρό ρίγος
ευτυχίας
διαπερνά
το μέσα ατσάλι μου
Μου χαμογέλασες
Αναρωτήθηκα
Έχει η αγάπη χείλη;
Αν έχει
έχουν χρώμα θαλασσί
και σχήμα
εγκάρδιας περισπωμένης
Μικρή κυδωνιά
φιλάει τη γη
κατάφορτη
Εύκολα σπάζει
η ζωή
ακόμη και από
αφθονία καρπών
Βάρκα στα χόρτα
σάπια και ανήμπορη
Μα πώς να ξεχάσει
τον έρωτα του κύματος
τη γεύση της αλμύρας
Εσύ
γιατί με ξέχασες;
Αν η λύπη είχε φτερά
θα της μάθαινα
να πετάει
Αλλά ύπουλα και σιωπηλά
μόνον να έρπει
ξέρει
Μα εμένα
τι είναι τούτα τα λευκά
που αναφύονται στους ώμους ....!
...Φιλαρέτη Βυζαντίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου