Ξάφνου το μάνταλο έπεσε
Στην θύρα της ζωής
Φτερό πεταλούδας θρόισμα
Αεράκι της ψυχής
Με αξιοπρέπεια ευλαβικά
Αθόρυβα πετάει
Τα εγκόσμια αποχαιρετά
Θαρρείς όμως διψάει
Οριστικό αντίο σε αλλοτινά
Στην ύλη την πλανεύτρα
Σε φτηνές ανούσιες γουλιές
Ζωή αφέντρα, ψεύτρα
Μέσα σε χλιδάτη φορεσιά
Κρυβόταν η ασχήμια
Τα γόητρα της δροσοσταλιά
Σε άνυδρου τοπίου γύμνια
Δεν της αρκούσε της ζωής
Όσα κι αν αποκτούσε
Αχόρταγη, βουλιμική
Νέκταρ της νιότης ρουφούσε
Η Τελευταία πράξη γράφτηκε
Σε ένα λιτό αντίο
Μα η ψυχή ταξίδεψε
Στου σ'αγαπώ το πλοίο
...Eleni Stoilou...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου