Ήταν τα πάντα, αλλά ήξερε ότι ήταν ένα τίποτα. Μπορούσες να τη βρεις οπουδήποτε, αλλά ήξερε και να κρύβεται στα μάτια της. Έτσι ήταν. Αυταρχική, αλλά ντροπαλή, όπου η ευθραυστότητα ντυμένη με δύναμη. Είχε μάθει ότι δεν ήθελε να περιμένει, εκεί που έτρεμε η καρδιά της και τα μάτια της ήξεραν να αγαπά.Όπου ένα χαμόγελο ήταν μια πόρτα για να μπει, αλλά που δεν μπορούσαν όλοι να έχουν πρόσβαση σε αυτό. Σαν δύο κούκλες από χιόνι. Εμείς απλά θα διαλυθουμε. Όταν αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Σαν δύο κούκλες από χιόνι. Εμείς δεν ανοιγόκλεινουμε τα μάτια. Όταν κοιτάμε. Η αγάπη ηταν κάψιμο. Όταν αγγίζουμε. Έχεις μάτια σαν το κάρβουνο. Και το βλέμμα έπιασε φωτιά. Σε κλείδωσα μέσα στην ψυχή μου. και ας τελειωνουν ολα απλα θα ειμαι παντα εκει... F☆Zogra.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου