Νοσταλγικό ταξίδι στης θύμησης τα στενά δρομάκια
σ΄εκείνα τα φθινόπωρα που στην ψυχή χαράχθηκαν
ξέγνοιαστοι μέσα στην βροχή όμορφοι ονειροβάτες
κόσμο απ΄την αρχή πως θάφτιαχναν φαντάστηκαν.
Γυρνάς το βλέμμα στα παλιά, πίσω σου ρίχνεις μια ματιά,
κοιτάζεις.
Γλυκιές φιγούρες και εικόνες έρχονται κι εσύ, μικρό
παιδάκι
βρέχει και είναι η ώρα που σχολάς,πόσο σου αρέσει
καθώς τρέχεις βιαστικά για της θάλασσας το ανηφορικό
δρομάκι.
Μουσκεύεσαι,το αδιάβροχο σου ξεκούμπωτο ανεμίζει
οι γαλότσες σου πήραν νερό σε κάθε βήμα πλατσουρίζεις
σε κάθε λακούβα που συναντάς,χοροπηδάς γελώντας
τα βατραχάκια κυνηγάς, σαν σπουργιτάκι τιτιβίζεις.
Παιδί που μέσα μας για πάντοτε θα ζεις,μόνο την όψη άλλαξες.
Ο κόσμος προχωράει,μα εσύ ,καλά τα φύλαξες τα χρώματά σου
το πιο γαλάζιο τ΄ουρανού μα και την τριανταφυλλένια
την αυγούλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου