Ένα ροδακινί δειλινό εβαψε κόκκινα της θάλασσας τα χείλη.
Κάποια μαβιά σύννεφα
μαζεύτηκαν στο βάθος συνομωτικά
έτοιμα να χαλάσουν την ομορφιά της στιγμής.
Λίγες σταγόνες βροχής έπεσαν σαν δάκρυα λύπης
στο χώμα χωρίς να ξεδιψάσουν την γή,
κι ' ένα δροσερό αεράκι μου θύμησε
οτι το φθινόπωρο καραδοκεί
στο σκαλοπάτι μας
Όλα έχουν αρχή και τέλος μου ψιθύρισε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου