Στην λίμνη της Κυρά Φρωσίνης
Ασπρόμαυρο θολό τοπίο.
Άδειοι οι δρόμοι με ξηρά φύλλα.
Φθινόπωρος είναι. Αρχίζει το κρύο.
Μια πορεία μονόδρομος στο τέλος
Το πεπρωμένο να πλάθεται στην ομίχλη
Γύρω μου εικόνες που διαλύουν τις σκέψεις
Μόνη στο παγκάκι κάτι μου λείπει.
Κ'εγώ κάπου στο περιθώριο του κόσμου
απελπισμένα να ψάχνω μια χαμένη πατρίδα
Να περνάει η ζωή σαν οδοστρωτήρας
και να μου λεει: Δεν ξέρω, δεν είδα.
Λειψή από όνειρα, μισή η ζωή μου
που γίνεται χείμαρρος και με παρασέρνει.
Στοίχημα βάζω στην άκρη της λίμνης
θα χάσω, θα κερδίσω, ο καιρός τι μου φερνει;
Βαρύ κρασί η γκρίζα μοναξιά μου
με μεθάει, σε ύπνο βαθύ ανασαίνω
Ανοίγω τα μάτια, πετάω το μπουκάλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου