Υπάρχουν μέσα μου... Νίκος Μοσχίδης.

Υπάρχουν μέσα μου κλειστά παράθυρα./
Αν τ'ανοιγα, τα μάτια μου θα λειωναν
στο αστραποβολημα του ανατέλλοντος ηλίου,/
τα βλέμματα θ'ανεμιζαν. /

Οι μνήμες θα μοιάζαν σκισμένα ρούχα, /
σημαία της ανάλαφρης αθώας γύμνιας μου. /
Η δροσιά της ροδαυγής θα παντρευόταν
με την θερμή εκπνοή της αγάπης./

Οι γνώσεις αδειανα διαφανα μπουκάλια, /
θα γέμιζαν χωρίς πώμα απ'την αγκαλιά
της ανεμπόδιστης εμπειρίας στα χίλια ψιθυριστά
έλα, έλα, έλα, έλα......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου