Το χάδι της νυκτός το βελουδένιο
σε λησμόνησε
διαπερνώντας την στενότητα
αγκαθωτού διαδρόμου
κατακλυσμένου
στους καταρράκτες της ζωής
εγεννήθης
σε λαμαρίνες τρύπιες
και σκουριασμένα σίδερα
σύννεφα σκόνης σ'εσκεπάσανε
τα βρεφικά σεντόνια σου
και το κεφάλι σου έγειρες
σε τσακισμένα βράχια
χαράσσοντας τον πόνο
βαθειά στο πρόσωπό σου
δώρο της γέννησης
της Λάχεσης η προσφορά
μαχαίρι αιχμηρό σφιγμένο
στην γροθιά σου
τό'καμες φυλαχτό
το μάτι του κυκλώνα μη σε δει
οι βροντεροί αγέρηδες
ν'απαρνηθούν την ομορφιά σου
κι ακόνισες
στα χέρια σου τα όμορφα
στα δάχτυλα τα μακριά σου
τα μέταλλα
που έγδαραν το ροδαλό σου δέρμα
κι εργάστηκες
κι έφτιαξες πανοπλία σκαλιστή
όμοια στην πλάση δεν υπάρχει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου