Χωρίς εσένα... Έλενα Μαυροειδή.

Βραδιάζει ,

η ανάγκη να σε δω

φωλιάζει μέσα μου ,

αχόρταγα τρώει την ψυχή

και μεγαλώνει ...

Χάνονται

οι φιγούρες στο σκοτάδι ,

μα στου μυαλού μου το δωμάτιο ,

τα φώτα μένουν πάντα ανοιχτά ...

Χλωμό το πρόσωπο σου ,

ποτέ δεν σε ειδα

κάτω απ το γαλάζιο ουρανό ,

στο φως του ήλιου

δεν σε αντίκρισα ,

ούτε το χρώμα

των ματιών σου δεν ξέρω ,

έρχεσαι πάντα βράδυ ...

Κι απόψε πάλι δεν θα φύγεις ,

θα μείνεις κάπου εδώ απέναντι μου ,

κριτής μου , τύραννος μου ,

μα και η λύτρωση μου ...

Κι απόψε κάποιος θέλησε

την σκέψη να μου κλέψει

και να με πάρει μακριά σου ,

ολα τα αστέρια άναψε

δικά σου όλα είπε ,

μα δεν συμφώνησε

η καρδιά ...

Elena Mavroidi