Στο ρείθρο του παλιού μου παράθυρου,
φύτρωσε ταπεινό λουλούδι.
Άλλαξε ευθύς τον τρόπο που' βλεπα,
τον μικρό μου κόσμο.
Ανακάλυψα ξανά τον χαμένο εαυτό μου.
Την αιώνια χαρά μου.
Πλήρωσα ακριβά τις φαντασιώσεις μου.
Δάκρυσα κι έσυρα έξω από το καλάθι της ζωής μου,
την αιώνια ελπίδα μου
Τώρα βγάζω από το συρτάρι μου,
τις παλιές φωτογραφίες μου,
τις κοιτώ ξανά,να τις αναγνωρίσω.
Καθόλου δεν αστοχώ.
Στοχεύω,βρίσκω,αλλάζω και κρατώ
τον νέο μου εαυτό.
Κρατώ σφυκτά την ανεκτικότητα.
Στ'αλήθεια συγχωρώ.
Γεμίζει μ'αγάπη η καρδιά μου.
Αγάπη που δεν θα ναι πια δικιά μου.
Ποιήτρια-συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου