Μία χούφτα άνθρωποι τα βάνανε με την Τουρκιά
Παπάδες λεβέντες γυναίκες γέροντες και παιδιά.
Η Λευτεριά όμως αργούσε ν΄ ανοίξει τα φτερά
΄Οχι στ΄ αφεντηλίκι απάντησαν, μονάχα,Λευτεριά.
Φωνάξανε"Μπάτε μπροστά στα ξίφη και στα σπαθιά
Πέφταν απάνω τους, περιστέρια,αθώα νεκρά!
Ο ηγούμενος αμαρτία φριχτή γυρίζει,συμφορά του
δεν άντεχε άλλο να βλέπει πως χάνεται η γενιά του.
Ακούοντας κατάρες τάχατες φταίει,δεν νικά'
μιά πιστολιά απάνω του ρίχνει, φεύγει ξεψυχά.
Στις άκριες, ένας-ένας, πέφταν από ξίφη ή μαχαιριά.
Οι Τούρκοι μαγαρίζαν τις γυναίκες και τα παιδιά..
Μάνα μ΄μην λυπηθείς! Τι είν' τούτος ο κρότος,κόρη;
Αγγέλοι που χαιρετούν,δεν έπεσε,κοίτα κόρη!
Το Αρκάδι,
τ΄ Αρκάδι μάνα μ'
πέφτει,
θα χαθούν.
Τους Αγγέλους χαιρέτα,
κόρη μ΄,μας χαιρετούν.
Την ΝΙΚΗ υποδέχονται στους καλογέρους συνομιλούν.
~
Ιστορική αναδρομή
ΑΡΚΑΔΙ ΚΡΗΤΗ
Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1866, διεξήχθησαν
σφοδρές μάχες ανάμεσα στους αγωνιστές (επαναστάτες
πολεμιστές, χωρικούς, καλόγερους και γυναικόπαιδα)
που είχαν κλειστεί στη μονή και τον τουρκικό στρατό του
Mουσταφά πασά.
Παρά τις ηρωικές προσπάθειες των αγωνιστών, η μονή
κυριεύτηκε ύστερα από πολιορκία δυο ημερών,
το Νοέμβριο του 1866.
Γνωρίζοντας το τι θα ακολουθούσε, οι πολιορκημένοι
ανατίναξαν την πυριτιδαποθήκη της μονής και θάφτηκαν
κάτω από τα ερείπια μαζί με πολλούς πολιορκητές.
Tο Aρκάδι έγινε έκτοτε σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου