Υπάρχουν κάποια τραγούδια
αχειροποίητα.
Έρχονται
στο δωμάτιο της μοναξιάς σου.
Έχουν ξεφύγει
απ' τη σκεπή του Ουρανού,
κι αγκαλιάζουν την συντριβή σου.
Σκεπάζουν την αυτοταπείνωσή σου
και στα πλήκτρα της βαθειάς λάμψης
εξαγνίζουν τα βρώμικα χέρια...
Μιλάνε με καρτερία
για την βροχή, την τύψη,
το κρύο, που ζητιανεύει λίγη ζεστασιά,
την επιθυμία που ανασαίνει
στην εγκαρτέρηση.
Τις νικημένες, κατασκότεινες νύχτες
τα αχειροποίητα τραγούδια
έχοντας ανιχνεύσει τις προθέσεις
στο βαθύ κομμάτι της ψυχής σου,
εναποθέτουν την Ομορφιά,
~Στέλλα Βρακά~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου