Ένας χειμώνας χιονιάς
σαν πληρωμένος φονιάς
παραμονεύει.
Και μία νύχτα υγρή
αιμορραγούσα πληγή
με συντροφεύει...
Μη με ρωτήσεις λοιπόν
ποιός πόνος κρυφός
με κατατρέχει.
Όταν χτυπάει ο χιονιάς
η καρδιά σαν φονιάς
φόβο δεν έχει...
Ένας χειμώνας εχθρός
φίλος μου και αδελφός
με αγκαλιάζει.
Και μία νύχτα σκληρή
σαν μιά ισόβια ποινή
με πλησιάζει...
Μη με ρωτήσεις ξανά
Γιατί η καρδιά δεν ξεχνά
ο'τι πληγώνει.
Όταν χτυπάει ο χιονιάς
ξυπνάει ο πόνος φονιάς
Ελένη Ταϊφυριανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου