Τα παλιά μου λόγια... Ελένη Ταϊφυριανού.

Ξεκλειδώνω τα παλιά μου λόγια

και τα ελευθερώνω...

Έχει περάσει η μόδα τους

όμως το υλικό τους γερό

αντέχει ακόμα...

Με μία καλή μεταποίηση

θα φαίνονται σαν καινούργια...

Τα προβάρω και κοιτάζομε

εξεταστικά στον καθρέφτη...

Μία άρνηση με κόβει λίγο στις καβαδούρες

την παίρνω σκαφτά με το ψαλίδι

της βάζω και ένα ρέλι υποχωρητικότητα...

Εντάξει... κάπως καλύτερα...

Κι εδώ στη μέση

με στενεύει μία μικρή υπεροψία,

ευτυχώς είχα κρύψει στη ραφή της

δύο πόντους διαλλακτικότητα

και έτσι την ελευθερώνω και της δίνω αέρα...

Όλο και καλύτερα...

Εδώ στους γοφούς τώρα,

κάτι πρέπει να προσθέσω

για να ανσηκώσω λίγο

το πεσμένο ηθικό τους,

ίσως μία πιέτα συμβιβασμού

να έκανε το θαύμα της...

Μμμ...ναι.. συνεχίζουμε καλά...

Τώρα πρέπει να προσέξω το μάκρος

να μην σέρνεται στο πάτωμα

αλλά να μην είναι και πολύ κοντό...

Θα προτιμήσω κάτι στη μέση,

έτσι ούτε πολύ φλύαρο θα το λες

αλλά ούτε θα έχει κενά

για να εισχωρήσει

κάποια επιπόλαιη φιλαρέσκεια....

Τελείωσα...

Ξανά φοράω τα μεταποιημένα μου λόγια

και κοιτάζομαι πάλι στον καθρέφτη...

Μου αρέσει η αλλαγή...

Και μου αρέσει γιατί

κάπου στο βάθος με αναγνωρίζω

είμαι εγώ...

Ελένη Ταϊφυριανού