Γυναίκα... Ιωάννα Αθανασιάδου.

Γυναίκα με τα χείλη χλωμά κι απορημένα

και τις προσευχές σκορπισμένες σε μέρες τυφλές.

Αναιμική η μορφή σου χάνεται στον ορίζοντα.

Οι Ερινύες δεν λυτρώνουν τον ωκεανό σου.

Φουρτουνιασμένη θάλασσα,

γκρεμίζεις διαρκώς τα σύνορά σου.

Ατιθάσευτη βαδίζεις πέρα απ’ τους προορισμούς σου.

Ερημωμένη, θηλάζεις με το αίμα σου τη σιωπή των δειλινών.

Κραυγή σπαρακτική, θάβεις τους νεκρούς σου.

Καρυάτιδες βηματίζουν δίπλα σου

κι εσύ ανεξερεύνητη κι άγνωστη,

φανερωμένη στους αγγέλους

κι αφανέρωτη στους θολούς καιρούς

βαδίζεις αγέρωχη στην αιωνιότητά σου.

Ιωάννα Αθανασιάδου,

ποίημα δημοσιευμένο

στην εφημερίδα Πρωινός Τύπος της Δράμας.