"Άνθρωπον ζητώ"
Ως άλλος Διογένης
μα ο φανός σβηστός
σημάδι ειμαρμένης.
Γυρεύω ανθρωπιάν
στου κόσμου το λεφούσι
μα δεν κατανοώ
τον τρόπο που λαλούσιν.
Ζώα με δύο πόδια
χωρίς φτερά μου μοιάζουν
κοκόρια μαδημένα
χωρίς λειρί να κράζουν.
Χρόνους σ'ένα πιθάρι
περίμενα την ώρα
ασθμαίνων και κωφεύων
στο σήμερα στο τώρα.
Και να!'μαι εδώ εμπρός σας
να ψάχνω τιμιότητα
Αλήθεια πώς εγίνηκε
βόθρος η ανθρωπότητα?
Στον ήλιο μου μην στέκεστε
αναίτια, χωρίς αιδώ
σείς,που καπηλευτήκατε
της ζήσης μου κάθε λεπτό.
Θα ανάψω το φανάρι μου
απ'το δικό σας φώς το ακριβό
Σας δίνω το πιθάρι μου
κρυφτείτε, πια να μην σας δω.
Κτενά Ρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου