Λέξεις... Μαρίνα Αντωνίου.

Φτιάχνω προσεχτικά τις λέξεις μου,

μία μία στη σειρά

και πριν μπροστά σου τις αραδιάσω,

τις κοιτώ, ξανά και ξανά,

με την ψυχή με το μυαλό με την καρδιά,

να είναι σωστές, αληθινές, αγάπη γεμάτες.

Κι όταν στην αγκαλιά σου απλωθούν

μ' ανάσα κομμένη κοιτώ

βαθιά τα μάτια σου

και περιμένω ,περιμένω,.

Μια μικρή φλογίτσα να φανεί,

να βγει να αχνοφέξει,

για να 'βρω τότε μια ρωγμή και να χωρέσω,

στο σκοτεινό σου το κενό,

Θα τις κάψω τις λέξεις μου,

θα τους βάλω φωτιά,

απ' αυτή που την καρδιά μου καίει

να πετάξω τις στάχτες τους

μέσα στη θάλασσα

να φτιάχνουν τραγούδια οι γοργόνες

Μαρίνα Αντωνίου

Συλλογή Μέρες