Τα παραθύρια ορθάνοιχτα
θέα μας ο ορίζοντας που γέρνει
οι ήχοι μας γλυκό νανούρισμα
που η αύρα στα αυτιά μας φέρνει.
Τί όμορφο νάσαι νησιώτης
γεννιέται μπροστά σου καθημερινά
θαύμα ανεξάντλητης νιότης
ζεις και ξαναγεννιέσαι,ξανά και ξανά.
Θαλασσινή αλμύρα αναπνέεις
βαθειές ανάσες,ζωή απ΄την αρχή
γίνεσαι θαλασσοπούλι κι επιπλέεις
αν θέλεις ξαναγίνεσαι μικρό παιδί.
Και τρέχεις στις ολάνθιστες κατηφοριές
κρύβεσαι στης αροδάφνης τα κλαδιά
λουλούδια και αρώματα και μυρωδιές
κόκκινα, ρόδινα, πορτοκαλιά,μενεξεδιά.
Κάθε σου μέρα κάνεις κρυφά ένα τάμα
πως όσο ζεις στο νησί σου θα γυρνάς
να παίρνεις δύναμη,γλυκό ανάμα
απ΄το νησάκι σου που δεν ξεχνάς.
Βαρβάρα Κατσ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου