Μοναχός συνεπιβάτης σε σχοινί σαν
ακροβάτης.
Προσπαθώ να βρω αυτό το κάτι της καρδιάς
μου το κομμάτι.
Στην ταχύτητα του χρόνου ,,στην πορεία
κάθε πόνου.
Σαν σκιά στο δρόμο μοιάζεις
κι όσο πας με πλησιάζεις.
Θα κατασκηνώσω εδώ κοντά σου
για να κοιμηθώ στην αγκαλιά σου.
Να ονειρευτώ ψηλά τα αστέρια
να αφεθώ στα δυό ζεστά σου χέρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου