Υπομονή θέλει η ζωή... Ιωάννα Καγκαρά.

Υπομονή θέλει η ζωή και καλό τρόπο να διαπραγματεύεσαι
τα ταμπού των άλλων.
Δεν είσαι αυτή που θα τους βρει τη λύση.
Μόνη μου βρήκα τον τρόπο μου για να μπορώ να πορεύομαι.
Ένα κουβάρι που το ξεδίπλωσα επιτέλους
ύστερα από πολλές διαπραγματεύσεις με τον εαυτό μου.
Μέρα και νύχτα στάθηκα στους ανθρώπους που με άγγιξαν,
επέλεξα το πάρε δώσε της ζωής και σεβάστηκα τα
συναισθήματα μου.
Είπα λέξεις αράδες και τις σκόρπισα παντού για να γεμίσω
την ψυχή μου σ'εκείνους που μπορούν να με βλέπουν
και να με διαβάζουν.
Το γέλιο μου έγινε το δικό μου όπλο που γεμίζει τη
σκανδάλη του μόνο για μένα. Και πεθαίνει για μένα.
Μια μονάδα είμαστε στη συμβίωση και στις παράλληλες
στιγμές των άλλων. Μια παρένθεση για να κοιτάς μπροστά
και μια επένδυση στην κοινωνία.
Στη φιλιά για να μην είσαι μόνος.
Στις σχέσεις,στη δουλειά και ίσως και στην αγάπη.
Και ότι σου βγει. Ρισκάρεις σε ένα πόλεμο για μια ποιότητα
που ίσως δεν αξίζει για πολύ. Και πολλοί δεν άξιζε να ξέρουν.
Ξέρεις ότι έγινες ο στόχος για να σου ρουφήξουν
τη θετική σου ενέργεια,χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Και πάλι γελάς γιατί ξέρεις να λες στον εαυτό σου.
-Τα κατάφερα πάλι.
-Βγήκα πάλι νικήτρια.
Κοίτα με και πάρε ενέργεια,γιατί εγώ γελάω
και ξέρω ότι έχω βρει τους τρόπους για να το υποστηρίξω.
Κάτι που εσύ κόσμε έχεις ξεχάσει και πως γράφεται
η λέξη ΓΕΛΆΩ. Και έχεις μείνει με το στόμα ανοιχτό από
ανικανότητα να διαχειριστείς την ψυχική σου διάθεση από
έναν πόλεμο που κύριξες ο ίδιος απέναντι στον εαυτό σου.

Ιωάννα Καγκαρά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου