Για κοίτα πως στεγνώσανε οι σκέψεις
κι οι τοίχοι, γίναν φίλοι και μιλάνε,
στιγμές π' ακόμα κι οι σιωπές πονάνε,
τι να πρωτοσκεφτείς, τι να πιστέψεις!
Πληγές που περιμένω να γιατρέψεις
τα μάτια μου φεγγάρια σε ζητάνε,
τραγούδια λατρεμένα σου μιλάνε,
αγάπη μην αργείς να επιστρέψεις!
Μα τίποτα δεν έχει τελειώσει,
τα μάτια σφάλισε κι αγκάλιασέ με,
γλυκά να κοιμηθείς στα δυο μου χέρια!
Να θυμηθούμ' αυτά που 'χουμε ζήσει,
από τη μοναξιά μου, λύτρωσέ με,
Κατερίνα Πήττα
23/04/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου