Η αγάπη μια πυξίδα που φωλιάζει
στους ανέμους , όταν φουρτουνιάζει
και στα κύματα με δάκρυα παλεύει
τη στεριά του έρωτα γυρεύει.
Να σταθεί στην άκρη του γιαλού
με παρέα το φως του αυγερινού
και στο φως του φεγγαριού που τη φωτίζει
αγκαλιά την παίρνει, την κοιμήζει.
Και στον ήχο της καρδιάς που αγαπά
τη σκοντάφτει αυτός που αναζητά
ήρθε ο έρωτας που τόσο λαχταράει
σκύβει δύπλα και στο στόμα τη φιλάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου