Μάνα... Αμαλία Κέντρου.

Χάδι της μάνας πούπουλο
και η φωνή της μέλι
Το δάκρυ της Άγιο νερό
που πίνουν οι αγγέλοι.
Όταν γελάει το παιδί
κραυγές χαράς σκορπάει
Όταν στενάζει το παιδί
χίλιες φορές πονάει.
Τραπέζι στρώνει στην ψυχή
αγάπη μας ταϊζει
Κρεβάτι ανοίγει αγκαλιά,
ζεστά και μας κοιμίζει.
Κ'αν κάποτε τα μάτια της
τα δούμε βουρκωμενα
Είναι δάκρυα για τα παιδιά
που είν' ευτυχισμένα.
Γιατί της μάνας η καρδιά
όταν πονά γελάει
Να μη την βλέπουν τα παιδιά
που μέσα της πονάει.
Όταν τα βάθη της ψυχής
γεμίζουν ευτυχία
Δάκρυα λούζουν το πρόσωπο
κυλάνε με μανία.
Και πιο πολλές ευχές για σας
στα μακρινά χωριά μας
Που είστε δίπλα μας παντού
κ' ας είστε μακριά μας.
Εκεί που πολλοί φύγανε
και μείναν μάνες μόνες
Περιφανες στην μοναξιά
και στους βαρεις χειμώνες.

Αμαλία Κέντρου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου