Ένα Φλαμένκο... Φλώρα Τ Jose.

Ναι, αυτό είναι ο έρωτας
ένα Φλαμένκο,
χορός αυστηρά για δύο.
Εκείνος να δίνει το ρυθμό
κι εκείνη... εκείνη να απαντά
στο πάθος με πάθος,
στο αρσενικό με θηλυκό.
Κάθε κίνηση της και ένας λυγμός ηδονής,
κάθε νότα του και ένας αναστεναγμός
και οι δυο μαζί ένα πρελούδιο.
Όλος ο πόθος του στα ακροδάχτυλα του,
όλο το ταπεραμέντο της σε μια στροφή,
χορεύουν τα δάχτυλα προκαλώντας τους
να αντισταθουν στη μοίρα.
Εκείνος ορίζει, επιβάλει, απαιτεί,
κι εκείνη απαντά, σε ένα χτύπημα
του ποδιού όλος ο ερωτισμός της.
Στα χέρια της η ηδονή γίνεται
εύπλαστος πηλός, οι καρποί της
δονήσεις που τον ξεσηκώνουν
να την κατακτήσει και να τη τιθασέυσει.
Ατελέσφορος αγώνας, έχουν ήδη νικηθεί
από την προσμονή της ένωσης,
ο ένας το μισό του άλλου,
συμπληρώνουν και συμπληρώνονται.
Γεννιούνται και πεθαίνουν ξανά και ξανά
όσο διαρκεί ένα Φλαμένκο,
όσο διαρκεί η έκρηξη του πάθους τους.
Ένα Φλαμένγκο κι ο έρωτας σου
κι εγώ η μούσα του,
γεννιέσαι και πεθαίνω
πάνω σε ένα χορό
πάνω σε μία νότα...
Πάνω στο πάθος της Ανδαλουσίας.
Φλώρα Τ Jose

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου