Ανάμεσα στις χρυσές ελιές γνεφοπαίζουν ζεστές οι ηλιαχτίδες
κρυφοκοιτούν το πέλαγο και μέσα από τα πυκνά κλαδιά τους
τρελά δελφίνια ερωτεύονται!Στου κόσμου το πανάλωμα!
Σμίγει αρμονικά η γη και ο ουρανός με την γαλάζια θάλασσα!
Ελιές,με ρίζες αιωνόβιες,ακούς να τους μιλάει ο άνεμος σαν την ηχώ.Με την ροή του χρόνου που κυλάει,με του νερού των βράχων αυτών που δεν εγνώρισαν, αφού εφύτρωσαν στο ακροθαλάσσι! Έχουν αγνάντι τους τη θάλασσα,και την πανέμορφη,γαλάζια πλάση.
Δελφίνια και ζαργανόψαρα πώς κολυμπούν,πώς παιχνιδίζουν!
Διασχίζουν κάτω από τα μάτια των ελιών το πέλαγο,με χάρη.
Παίρνοντας φόρα από τον βυθό κάνουν βουτιά στον ουρανό
εικόνα χάρμα οφθαλμών,ένα ξεχωριστό, μενεξεδένιο δειλινό.
Απέναντι είναι οι κουκουναριές με τις στρογγυλές κορμοστασιές
γεμίζουν το λιοστάσι με μια απόκοσμη παραμυθένια ομορφιά
στο κρακ της κουκουνάρας ξάφνου πετιούνται οι καρποί βροχή
για να γεννηθεί νέα ζωή!Την νοιώθεις την γλυκιά την συνοχή!
Πεταλούδες στροβιλίζονται,καρσί στου ήλιου τις χρυσές αχτίνες
ένα απαλό,στερνό φιλί πριν γείρουν να ξεκουραστούν τους δίνουνε . Πανώρια η θέαση του κόσμου,έτσι,πριν δύσουν πίσω από τα βουνά και κλέψουν την παράσταση για ακόμα μια φορά!Θεόσταλτη θωριά!
Είναι του σούρουπου πιστό αντίγραφο του Παραδείσου η γαλήνη
και τα πουλάκια στις φωλιές σωπαίνουνε,κουρνιάζουν στα κλαδιά. Τώρα είναι η σειρά του γκιώνη και νυσταλέα το φεγγάρι χαιρετάει που ψηλά στην μαγική αστροφεγγιά αργοσεργιανάει και βολτάρει.
Ανάμεσα στου δάσους τα πυκνά κλαδιά μυτούλες ξεπροβάλουνε
από τις σφιχτοπλεγμένες τις φωλιές που νέα ζωή αγκαλιάζουνε!
Θεέ μου ας μην άλλαζε τίποτα στης φύσης το πανέμορφο τοπίο
σε αυτό αποτυπώνεται του κόσμου το ανεξάντλητο,το μεγαλείο!
Βαρβάρα Κατσιάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου