Γράμματα... Μαρίνα Αντωνίου Μάρκου.

Στα έγκατα της γης σήμερα,
κατέβηκε η φωνή μου ξαφνικά.
Κατρακύλησε σε μέρη
σκοτεινά και ερεβώδη.
Με την αφή μάζευε εκεί
γράμματα, πεταμένα στο κενό,
από εκείνους που τα άστρα
κοιτούν και χάνονται.
Έφτιαχνε λέξεις μ' αυτά,
μικρές κι αγαπησιάρηκες
και έπλεκε τραγούδια.
Κανείς δεν τα κατάλαβαινε,
παρά μονάχα η νύχτα
κι ένα μικρούλι πεφταστέρι.
Κι όταν κουράστηκε πολύ
τραγούδια για να γράφει,
ανάμεσα σε κάκτους της φωτιάς
και λίμνες κόκκινες της λήθης,
δίψασε κι απ' την Πούλια
ζήτησε νερό να ξεδιψάσει.
Μαρίνα Αντωνίου 2021 Κατοχυρωμένο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου