Λεωφόρος... Μαρίνα Αντωνίου.

Τρέχουν οι ώρες στη λεωφόρο,
πάνω σε μια άσφαλτο που λιώνει.
Αχνίζει η πίσσα και η ανάσα
λαχανιαστή βγαίνει,
παρέα με τους κόμπους του ιδρώτα.
Τι ψάχνεις; Τι κοιτάς; Τι έχασες;
Είναι των καυσαερίων η κάπνα,
ή η φλογισμένη σου καρδιά
που το τσούξιμο φέρνει στα μάτια;
Έφτιαξε το ψέμα δρόμους,
για μια ελπίδα κάποτε
κι όπου κι αν περπατάς
στα αδιέξοδα χτυπάς,
που τα νιάτα σου τελειώνουν.
Και πως να τα χαιρετήσεις
μ' αυτές τις σφιγμένες τις γροθιές
κι αυτό τον κόμπο στο λαιμό,
που πότε σε πνίγει
και πότε σε ανασταίνει.
Μαρίνα Αντωνίου 2021 Κατοχυρωμένο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου