Καλώς ήρθατε και πάλι, Ανεμοι ,
στον δικό μας κοιμισμένο κόσμο.
Μα πού είσαστε Ανεμοι!!!!
Χαθήκατε τόσο καιρό!!!
Και εμείς χάσαμε την αύρα
και την ορμή των αιώνων.
Επιτέλους,
Ένας Προμηθέας που τον είχαμε κρύψει
στα υπόγεια τον Όνειρον,
μάς ανύψωσε την σκέψη
με της φωνές του στον Όλυμπο.
Και εμείς σηκώσαμε τα κατάρτια..
Βοήθειά σας τώρα ,
να τερματίσουμε
την τραγική μας αδράνεια.
Ξέσπα Τραμουντανα ..
Χτύπα μας με της δυνατές ορμές
του Βορρά,
Όσο δυνατά μπορεί ένας σκληρός ,
μυθικός άνδρας.
Δεν πειράζει που θα πονέσουμε..
Σημασία έχει να καταλάβουμε
ότι η ιστορία δεν έχει σταματήσει..
Ότι κάτι γίνεται σε αυτόν τον κόσμο.
Τέλος πάντων..
Κάνε ότι νομίζεις
με την δύναμη σου Τραμουντανα.
Όλη την σαπίλα και το Κακό
που θα βρεις μπροστά
Πέταξε το για να θαφτεί
στην αιώνια θάλασσα.
Φύσα Γραιγο...
Φύσα όσο επίμονα και πεισματικά
ξέρεις εσύ..
Πήγενε μας πίσω
Όσο ποιό πίσω μπορείς..
Εκεί που ο άνθρωπος κατάλαβε
ότι εκτός από σώμα
έχει και Ψυχή ....
Που έπρεπε να χωρέσει ολόκληρη
στα ποιήματα τού Ομήρου ,
που σίγουρα τα έχεις ψιθυρίσει και εσύ.
Εδώ και τώρα ευσπλαχνε Γραιγο
πρέπει να μάθουμε
το αλφάβητο της Σωτηρίας
από το δημιουργό του Ωραίου,
και το πρωτομαστορα της Αρετής.
Χάιδεψε μας Νότια..
Πλημμυρίσε μας με την σπάνια
θεϊκή σου ζεστασιά.
Σε παρακαλώ ..
Κάνε κάτι για την δική μας ψυχή.
γιατί εδώ πού τα λέμε....
Σε αυτόν τον κόσμο ,
Ούτε Άρχοντες.
Ούτε Δυνάστες.
Ούτε Ρήτορες.
Άν έχεις καταλάβει ,
Δεν μας αγαπάει κανείς
και καθώς φαίνεται
είμαστε περιττοί.
Πάρε μάς στην πελώρια σου αγκαλιά .
Εκεί που κρατούσες την Αφροδίτη
και την Μαρία Νεφέλη.
Έτσι για να αγνοήσουμε
οτι γεννηθήκαμε στη Γη ,
και κάποια μέρα θα πεθάνουμε.
αλλά ο θάνατος ας περιμένη.
Λεβαντε...
Στωική φουρτούνα των αιώνων.
Τί σκέφτηκες άραγε
όταν κατά μέτωπο είδες των Αχιλλέα
και των Μέγα Αλέξανδρο!!!!
Σοφός και εντιμότατος καθώς είσαι,
ήξερες ότι έπρεπε να ηττηθούν
οι Πέρσες και η Βαρβαρότητα.
Και καθώς τούς προσκυνήσες λέγοντας
"- Κανένα κακό δεν έκαναν
οι Έλληνες στον κόσμο, "
Τους έδωσες τα διαπιστευτήρια
της αθανασίας ,
και τούς άνοιξες το δρόμο
πού είχαν πάρει ,
για τα μαυσωλεία της Ιστορίας.
Λεβάντε.....
Δεν κουραστικές ποτέ
να σκορπίσεις στον κόσμο ,
της φωνές και τους χρησμούς
των Θεών...,
Κάντο πάλι όπως αρμόζει
σε έναν αγέρωχο Βαρδο...
Εδώ και τώρα
χρειαζόμαστε την μέριμνα
των Δυνάμεων του Παντός.
Έσενα σου μιλώ Λεβάντε..
Σοφε αγέρα των Εθνών.
Πουνεντε...
Φύσα και εσύ Πουνεντε..
Σιωπηλά όπως η φυγή τής ημέρας
όπως η πελώρια σωφροσύνη
της θάλασσας.
Δως μου λίγο από το δικό σου
ευλογημένο αέρα.
Από εκείνον που ένα σαββατοβράδω
τέτεια ώρα ,
χάιδεψε την Ελένη
και την σκόρπισε σαν άνεμο
στους ορίζοντες της αιονιωτητας.
Γιατί δεν ήταν..ένα βράδυ.
Ούτε απλός ένας έρωτας.
Ήταν μία ολόκληρη Ιστορία.
Την πένα την κρατούσε η Σπάρτη ,
Και το λευκό χαρτί ήταν η Τροία.
Και ακριβός όπως κατάλαβαν
οι Έλληνες ,
καταλάβαμε και εμείς
πώς έφτασε η ώρα να σηκώσουμε
τα κατάρτια και να ξεκινήσουμε
Όπως οί Βασιλείς,
που ήθελαν να πάρουν πίσω
της φιλενάδες...
Εμείς θέλουμε να πάρουμε πίσω
τον κόσμο που χάσαμε.
Τραμουντανα,
Γραιγο,
Νότια,
Πουνεντε
Λεβαντε..
Πέντε γονείες στο άστρο του Ουρανού
Κάτι πρέπει να κάνετε για μάς..
Εκεί που θα μαζευτειτε
κάπου απόμερα της Σελήνης,
κοντά στην Αφροδίτη ,
στη συνέλευση σας θά ήθελα να έρθω
σαν αγγελιοφόρος
για το κακό που μας βρήκε.
Κάποιος είχε την άθλια ιδέα,
από ελεύθερους ανθρώπους,
να μας κάνει ερημίτες...
Σε αυτό το πανσέληνο,
δεν μπορούμε να σας δούμε
γιατι στο παράθυρο περιμένη
να μας επιτεθεί η Βαρβαρότητα.
Άνεμοι..
Σαν ικετιδες περιμένουμε μία απόφαση
των Υπέρτατον Δυνάμεων..
Επιτέλους να μας ανοίξουν την πόρτα.
Σε λίγο έρχεται η Νύχτα,
και θα πονέσει
υπό την Δυναστεία του Σκότους
Copyright cosmopoems.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου