Ένα βλέμμα αγάπης... Πετρούλα Σιόγκα.

Πώς μπορώ να σε κρίνω;
Πώς μπορώ να υψώσω το ανάστημα μου
για να σε κάνω να νιώσεις μικρή;
Πώς μπορώ να σηκώσω το χέρι μου για να σε χτυπήσω;
Πώς μπορώ να σε ρίχνω στις ενοχές και τις τύψεις;
Όταν πρώτη εγώ δε βλέπω τον εαυτό μου στα μάτια σου;
Φρόντισε το εσωτερικό φως της ύπαρξης σου
να μην σβήσει για να σε κρατάει σε ετοιμότητα,
μην τυχόν και επιτρέψεις στο σκοτάδι και απλωθεί
και χάσεις αυτό που περίμενες να έρθει..
Συγχώρεση και αποδοχή ακόμα και για
τα λάθη που νομίζεις ότι έκανες.
Το μύρο που αναβλύζει από μέσα σου
άσε να αρωματίζει κάθε σου σκέψη,
που φέρει εικόνες μνήμης και κλαις εξωτερικεύοντας
ότι ένιωσες, λαχταρώντας ένα βλέμμα αγάπης
και ένα χάδι μυρωμένο από αυτή την έκσταση
που νιωθεις, ανακαλύπτοντας τον Θεό μέσα σου
και παραδίνεσαι στην κάθαρση
της ψυχής αγγίζοντας την με προσοχή και σεβασμό!
Πετρούλα Σιόγκα
"ROSI"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου