Αχ! Μάνα... Τάκης Κτενάς.

Έκοψα ένα τριαντάφυλλο για να στο προσφέρω,

μα ένα αγκάθι του με τρύπησε και μάτωσα.

<<Αχ!>>είπα και έγλυφα το δάχτυλο μου.

<<Πόνεσες αγάπη μου? Πόνεσες χαρά μου?>>

άκουσα μια φωνή.Σάστισα.Δεν πίστευα στα αυτιά μου.

Το όμορφο λουλούδι μου έβγαλε φωνή.

Μιλάνε τα τριαντάφυλλα?

<<Η μάνα σου είμαι.Η μάνα σου παιδί μου.

Δεν με γνώρισες?>>

Δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου.

Δεν ήταν δυνατόν! Κι όμως...

<<Η μάνα σου καλέ μου.Η μάνα σου ακριβέ μου.>>Ξανάπε.

Ήταν αυτή! Της μάνας μου η φωνή.

Η φωνή της μακρινή,αυτή όμως εκεί.Κοντά,κοντά μου.

Σαν νάταν δίπλα μου και πάλι.

<<.Πόνεσες καρδιά μου?>>με ρωτούσε λυπημένη.

<<Όχι μάνα,δεν πόνεσα με το αγκάθι.

Με εσένα πόνεσα,γιατί σε έκοψα.Που να φανταστώ!

Έκοψα ένα τριαντάφυλλο για να στο φέρω.

Για σένα τόκοψα.Για νάρθω και να στο προσφέρω.>>

<<Να μου το φέρεις γιέ μου,να μου το φέρεις.

Θα σε περιμένω.>>

<<Θα στο φέρω μάνα.Θα στο φέρω...>>Και της το πήγα.

Της το έδωσα να της κρατάει συντροφιά.

<<Τι όμορφη που είσαι μάνα!>>

Ήταν ένα κόκκινο κατακόκκινο τριαντάφυλλο,

πάνω σε ένα μνήμα λευκό.Είχε και το αίμα μου επάνω...

ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ

------------------------

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016

ΕΚΔΟΣΕΙΣ <<ΟΣΤΡΙΑ>>