Αχ...
Να ήσουνα η μέρα μου
με χάδι που ξυπνάω
να νιώθω την ανάσα σου
δίπλα σου ν'ακουμπάω.
Να ήμουν η αγάπη σου
να στέκεις στο προσκεφάλι
στον ώμο σου να νιώθω
σαν να' ναι μαξιλάρι.
Να ήσουν ήλιος το πρωί
που δυο κορμιά γυρεύει
κάτω απ'τα σκεπάσματα
και αυτός να μας ζηλεύει.
Να ήσουν θάλασσα πλατιά
σαν κύμα το φιλί σου
χείμαρρος θα γινόμουνα
να πνίξει το κορμί σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου