Για Σένα.. Θώμη Μπαλτσαβιά.

Είναι που γίνομαι μια άλλη για σένα..με σένα..από σένα...

και είναι που αυτή η άλλη περίμενε πολύ..

είναι που γίνεται και κάθε μου εισπνοή κι εκπνοή άλλη...

και δε θυμάμαι να έχω αναπνεύσει έτσι ξανά..

εκεί που οι άλλοι χαλάσματα βλέπουν, εγώ βλέπω τη μαργαρίτα 

που θα φυτρώσει..γι'αυτό μπορούσα να σε περιμένω..

εκεί που οι άλλοι ομπρέλες ανοίγουν, εγώ χόρευα 

στη βροχή δωρίζοντας απλόχερα και τη δική μου..

γι'αυτό άντεχα να σε περιμένω...

είναι που γίνομαι μια άλλη για σένα...μοναχά για σένα..

και είναι που αυτή η άλλη σε ζωές χίλιες θα σε περίμενε ξανά...

μα δε χρειάστηκε αφού ήρθες..κι ας άργησες..

ήρθες κι αυτή η άλλη σε καλωσόρισε με ένα μπουκέτο 

μαργαρίτες από τα χαλάσματα...

ήρθες κι εγώ σε υποδέχτηκα με τη βροχή των ματιών μου 

να μην χορταίνει την εικόνα σου..έτοιμη για χορό άλλη 

μια φορά σαν ο ουρανός θα ξέσπαγε στα αναφιλητά του...

κι αυτή τη φορά θα με καμάρωνες....

είναι που αυτή άλλη εισπνέει κι εκπέει πια για σένα..

με σένα..από σένα...κι απλά φωνάζει 

πως ήρθες...κι ας άργησες..