Θλίβομαι ... Φαίδρα Καψωμενάκη.

Τελικά είμεθα "λίγοι "σαν λαός ...

Ανύπαρκτοι και επικίνδυνοι σαν κύβερνώντες ...

Απέραντη η θλίψη και η οργή μου ..

Θλίβομαι ........

Θλίβομαι για όσα συμβαίνουν γύρω μου και νιώθω 

αδύναμη να τα αλλάξω ....

Θλίβομαι που τα άδικα γίναν δίκια και θεωρείται 

φυσιολογική κατάσταση .....

Θλίβομαι γιατί με θεωρούν ανόητη που με εμπαίζουν 

και δεν αντιδρώ

Θλίβομαι που ενώ πρέπει να πολεμήσω φοβάμαι 

να αρχίσω την μάχη ....

Καιρός να γίνει θλίψη τους, το δάκρυ της οργής μου ....

Καιρός να απολογηθούν πως οι αλήθειες τους πριν γίνουν 

ηγέτες γίναν ψέματα και απάτη όταν έκλεψαν 

την εμπιστοσύνη μου ...

Καιρός να μου απαντήσουν γιατί δεν είδαν αυτά που 

η ασημαντότητα μου διέκρινε και στηλίτευε 

πριν αφανίσουν την ζωή μου ..

Να απολογηθούν γιατί τον μόχθο μου να ζήσουν 

τα παιδιά μου με αξιοπρέπεια ,τον περιφρόνησαν ,

τον αφαίμαξαν , τον ακύρωσαν !

Να απολογηθούν γιατί στα όνειρα μου ύψωσαν την 

ανικανότητα ή και την προδοσία και μου άφησαν την 

απογοήτευση και την οργή !

Και αλίμονο στον τόπο που τον κατοικούν 

απογοητευμένοι και οργισμένοι άνθρωποι ...