Τι θλίψη σκοτεινιάζει τη ψυχή;

Κατακόκκινο φεγγάρι

Ποια αγάπη θολώνει τη θωριά σου;

Ποιανού το ζεστό αίμα βάφει τη μορφή σου;

Μια φωνή γλυκιά κι αστοχισμένη

Ποιος τραγουδά; Ποια λόγια σε κοιμίζουν;

Για ποια ιστορία αγάπης τραγική λυπάσαι;

Νύχτα στη Σεβίλλη Ωραία μελωδία

Δυο χέρια στο πιάνο και μια σκέψη στο δρόμο

Ποια καρδιά με φωνάζει; Μέλι και βελούδο Υπέροχη φωνή

Να ‘ναι το φως του δωματίου της ακόμη αναμμένο;

Τι μεγάλο βάρος στους ώμους μου! Ένας αιώνας μοναξιάς

Για μια στιγμή χαράς Με τα’ άρωμα της νοσταλγίας

Και τη συντροφιά της αδικίας

Μ’ ένα ποτήρι και ένα βλέμμα αδειανό

Σ’ ανοιχτό παράθυρο ατενίζω Τα θεϊκά μάτια κοιτάζω;

Γιατί σκιές μου κρύβετε τον Ήλιο;

Αγαπημένο σκοτάδι φύγε για λίγο

Μισητό φως για λίγο δείξε τη σκιά της

Τι δάκρυα πλημμυρίζουν τον κόσμο;

Δικά μου ή δικά της; Τι θλίψη σκοτεινιάζει τη ψυχή;

Δική μου ή του κόσμου;

http://users.sch.gr/fantakis/POIIMATA.htm