Βγηκες από το μπαλκόνι σου να δεις αν έρχομαι να σε πάρω,
Αμέσως μπήκες μέσα να κρυφτεις ... μα εγώ τι να κάνω;
οι γειτόνοι να μην σε πάρουν είδηση ... μη τρεξουν
στην μάνα σου να της πουν ότι μαζί σου θα το σκάσω.
Δεν με θέλουν για γαμπρό επειδή είμαι φτωχός.
Προίκα δεν ζητώ, απαιτήσεις δεν έχω ... ούτε είμαι πονηρος
Το μόνο που αναζητώ είναι την ευχή τους.
Ολους τους αλλους ορους θα τους δεχτώ.
Να τους εξηγηθώ όπως πρέπει με ειλικρίνεια.
Για να μην δημιουργηθεί καμμία παρεξήγηση ούτε γκρίνια.
Δεν αντέχω άλλο να είσαι σαν φυλακισμένη
Στο ίδιο σου το σπίτι
Σε κελί μεσα κλειδωμένη
Να βρισκεις δικαιολογίες να βλεπόμαστε
σ’ενα σκληρό κόσμο να μην χανόμαστε
Ένας καημός που θα μας πνιγεί
Παρε θάρρος να μιλήσεις στους γονείς σου
Πάντα με αγάπη, σεβασμό κι εκτίμηση
Και ας με κρίνουν από την συζήτηση
Να δεχτούν την επίσκεψη μου για όσο χρόνο θελουν
Το μπαλκόνι με την όμορφη θέα θα γίνει η αυλαία
που θα κάνουμε την πρώτη μας εμφάνιση γενναία
Θα έχει γεμίσει με κόσμο, τραγούδια κι βιολιά
να γιορτάσουμε την αιώνια μας αγάπη κι χαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου