Έψαχνα απόψε να σε βρω, να μπω στα όνειρα σου,
Και ζωγραφίζω από καιρό, στον Νου μου, τ’ όνομα σου.
Ήθελα μόνο να σου πω
Πως είσαι εκείνη, που αγαπώ.
Δεν ξέρω αν έκαμα καλά, τον Νου που βασανίζω,
Είχα να πω κι άλλα πολλά, στα όνειρα ελπίζω.
Σε έψαχνα παντού πολύ,
Είχα ανάγκη, από φιλί.
Πέταξε η σκέψη μου μακριά, είσαι καλά, τι κάνεις.;
Μήπως κοιμόσουνα βαριά, γι αυτό και δεν εφάνεις.;
Αν είσαι σ’ άλλη αγκαλιά, Ζεις, με ανάσα ξένη,
Κι αλλάζεις χάδια και φιλιά, να φύγω αγαπημένη.
Φρένο θα βάλω -stop- στον Νου, την σκέψη να προφτάσω,
Αν είσαι σ’ αγκαλιά αλλουνού, γιατί να σε χαλάσω.;
Κι αφού δεν είχαμε επαφή,
Δύσκολη… η επιστροφή.
Τώρα θ’ αλλάξω διαδρομή, θα βγω απ’ το όνειρό σου,
Άκουσα, φώναξες μου μη, μην χάνεις τον καιρό σου.
Κι ήθελα τόσο να σου πω,
Πως είσαι εκείνη… που αγαπώ.
...Τάκης Σταυριανάκος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου