Κρίση Πανικού... Νάκου Βασιλική.

Φοβάμαι..

Πονάω..

Μα σε ποιον να το πω?

Ποιός θα καταλάβει?

Όσες φορές το τόλμησα μόνο άρνηση

και περιφρόνηση πήρα..

Έλα μωρέ τι έχεις?

Δεν είναι τίποτα θα περάσει..

Βαρέθηκα να τα ακούω πια..

Ώσπου κουράστηκα πια να λέω δεν είμαι καλά..

Πόσες φορές σκέφτηκα κάθε φορά που το πάθαινα

ένα τέλος να δώσω σε μένα για να σταματήσω να πονάω..

Να σταματήσω να φοβάμαι..

Να σταματήσω να κλαίω δίχως τελειωμό..

Δε μπορώ να πάρω ανάσα..

Κλάμα και πάλι κλάμα,βαθιές ισπνοές για να ηρεμήσεις λίγο...

Κουράστηκα..

Κουράστηκα να έχω νεύρα όταν με πιάνει αυτό

σαν να θέλω να τα σπάσω όλα..

Κουράστηκα πια να πονάω γαμώτο..

Κουράστηκα να φοβάμαι μη με πιάσει και πάθω κάτι..

ΦΟΒΑΜΑΙ!!

ΠΟΝΑΩ!!

Θέλω να σταματήσει αυτό αλλά πότε?

Πότε κάποιος θα με ακούσει?

Πότε κάποιος θα με καταλάβει?

ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΦΟΒΟΣ!!

ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΠΟΝΟΣ!!

Μια αγκαλιά έχω ανάγκη να χωθώ και να κλάψω

χωρίς κανείς να πει κουβέντα..

Μόνο εκεί να μείνω και να κλάψω δίχως να ρωτήσεις,

δίχως να με διακόψεις μόνο στην αγκαλιά σου

να με κρατήσεις μέχρι να ξεσπάσω..

Για μια ακόμα φορά όμως όχι το περνάω μόνη μου..

Για μια ακόμα φορά γράφω για να ηρεμήσω..

Για μια ακόμα φορά μίλησα σε μια φίλη

που ζει το ίδιο μα είναι μακριά..

Για μια ακόμα φορά είμαι ΜΟΝΗ!!!

ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ!!!

...Nakoy Basilikh...