Ένα σώμα... Γιώτα Κλουτσούνη.

Όλα γυρνούν πάλι και πάλι.
Γλυκιές σκιές μες στο κεφάλι.
Λόγια και χαμόγελα σου φέρνουν ζάλη.
Μα τίποτα δε θ' άλλαζες να ζούσες πάλι.

Λαχτάρισες για ένα φιλί.
Για μιά αγκαλιά δικιά του.
Μα αγρίμι εσύ, αγρίμι αυτός.
Σε κυνηγά η σκιά του.

Γεμίζεις το ποτήρι σου.
Τον πόνο σου να πνίξεις.
Μα πώς από τα μάτια σου.
Τα δάκρυα να κρύψεις;

Κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι.
Πως είσαι αγκαλιά του.
Και δε χορταίνεις να φιλάς.
Τα χείλη τα καυτά του.

Κοιτάς μέσα στα μάτια του.
Που όλο σε ταξιδεύουν.
Και δυναμώνουν οι παλμοί.
Και την καρδιά τρελαίνουν.

Φουντώνει, καίει το στήθος σου.
Διψάς και παλαβώνεις.
Μα δεν ξυπνάς τα μάτια σου.
Τ' όνειρο δεν τελειώνεις.

Μονάχα σφίγγεις πιό κοντά.
Να γίνεται ένα σώμα.
Κι όταν χαράξει η αυγή.
Κι οι δυό στο ίδιο στρώμα.

Όλα γυρνούν πάλι και πάλι.
Γλυκιές σκιές μες στο κεφάλι.
Λόγια και χαμόγελα σου φέρνουν ζάλη.
Μα τίποτα δε θ' άλλαζες να ζούσες πάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου