Μου λείπεις... Κουλα Κραντα.

Μου λείπεις εσύ,

που έβρισκα κρύο τ αστείο σου...

Εσύ, που με ζαλιζε η φλυαρία σου...

Ο θυμωμένος υπάλληλος του δημοσίου...

Η πορνη στη γωνία του πεζοδρομίου...

Μου λείπει ο πλανόδιος

που την πραμάτεια του

με πλάνη ξεπουλάει...

Εσύ, που μ έκλεβες τη θέση στο αστικό...

Μου λείπουν οι φωνές των παιδιών

σε ώρες κοινής ησυχίας...

Εκείνος, ο φιλόσοφος της ανησυχίας...

Είναι αυτή η απουσία σου...

Του τοίχου το ρολόι να κοιτώ,

κι αυτό με ύφος θλιβερό,

Βαριά στο κομπολόι του

τις χάντρες να χτυπάει...

Κουλα Κραντα

Σε καιρό καραντίνας....