Χ άθηκα στις δασιές πευκοσκιές
Α ναρριχήθηκα σε γκριζωπούς βράχους
Ρ ίζωσα εκεί με τα μωβανθάκια
Α ντάμωσα την ομορφιά της φύσης
Ε να με τα γύρω μου ένοιωσα!
Λ εμονανθούς γητευτές οσφράνθηκα
Π ετώντας σαν νια πεταλούδα, ως
Ι αμα το νέκταρ πλέρια ετρύγησα
Δ εήθηκα στιγμές χαράς κι ελπίδας
Α ναπέμποντας στο Σύμπαν την ψυχή μου
Ο ονειρεύτηκα, ναι, ονειρεύτηκα!
Ν α χαμογελά ξανά η Οικουμένη
Ε να Αύριο δίχως τούτες τις μάσκες,
Ι δανικά δομημένο με υλικό την Ισότητα,
Ρ υμοτομημένο με δρόμους Δικαίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου