Τ'αστέρι που κοιτάγαμε δεν το ξανάβρα.!
Κρύφτηκε σε μακρινό γαλαξία.
Σε ποιόν αστερισμό αραγε ό έρωτας γεννιέται!
Από αναμνήσεις μακρινές ετρεξα
ταξιδεύοντας μέσα στο χρόνο
Ηρθα να σε βρώ!
Βουνά θέρισα και θάλασσες εστιψα!
Άργησα να'ρθω
Κουράστηκα!
Στο φεγγαρόστρωμα έγειρα να ξαποστάσω
σε θύελλα αντιδράσεων και αμφιβολίας,
αποκοιμήθηκα.
Σταγόνες βροχής με ξύπνησαν.
Εβρεξαν τ' όνειρο , έσβησαν το χρώμα της αγάπης.
Χάθηκε και τ'όνομά του δρόμου!
Το Καλοκαίρι πέρασε μπροστά μου μ' αγκάλιασε ,
και τ 'ακολούθησα!
Μην ψάχνεις τ 'αστέρι να βρείς
που κοιτάγαμε μαζί!
Δε θα το βρείς στα Φθινόπωρα
Ούτε στα χαμόγελα του ήλιου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου