Με θέα τι... Αννα Ζανιδακη.

Ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας και θέλουμε να δούμε και
να εξακριβώσουμε τις ορθές πορείες και τις αδιαμαρτύρητες
συνιστώσεις και επαναπροσδιοριζόμενες συνθήκες ανάθεσης ,
ευθύνης ,χωρίς να τρομοκρατούμαστε.
Συναισθήματα που προσθέτουν και αφομοιώνουν διάφορα
θεμιμιτά ή αθέμιτα μέσα επαναπροσαρμογής και
επιβεβαίωσης λανθάνοντων , παρακινδυνευμένων μεθόδων.
Μέθοδοι που θα δήλωναν και θα καθήλωναν τα μέτρα και τα
σταθμά , της υπήρεσίας ανάληψης ,ευθυνών μεν , αλλά με
υποβιβασμούς της αληθινής προέκτασης της ενδεδειγμένης
διαμαρτυρίας ,των σχετικών και απόλυτων ρυθμών κι αριθμών.
Σε τέτοιες αναβαθμίσεις και υποβαθμίσεις , ίσως και σωτήριες,
όσο αφορά το μέγεθος και την αξία , τον υπολογισμό ,χωρίς
τη δραματοποίηση και τη θυματοποίηση , εικόνων και
παραλαβών μηνυμάτων , απ τον τρόπο και τη σκέψη ,απ τον
όλεθρο ,τον επεμβατικό και τον παραβατικό .
Μα όλα αυτά θα αποζητήσουν εκείνη την ειδοποιό διαφορά ,
που θα θέλει να δώσει και να αποδώσει ,στα στελέχη της
ιδιαίτερης μορφής και αντιπαράθεσης .
Όπως εκείνα τα μοριοδοτούμενα σεμινάρια της ψυχής μας ,
με κέρασμα και γλέντι , στα μεθύσια της ανυπάκοης
ανυπακοής ,στα τετριμμένα και συνηθισμένα, κόλπά της
ζωής ,απόμακρης και ανίδεης τάχα από μας ,για μας .
Με θέα το απέραντο γαλάζιο του ουρανού , το απέραντο
χαώδες της θάλασσας , οι τρικυμίες και οι μπουνάτσες ,
στεγάζουν και συστεγάζουν τα ενσωματωμένα και
επιβεβλημένα δικά μας κύτταρα ,ανεξαρτησίας μας και
καθολικής μας αντίληψης ,σωτήριας και θεληματικής
αρίστευσης γραφών και κειμένων ,ζωής ,κόπου ,τρόπου ,
ανάληψης και παραλαβής συνάμα.
Η πένα ομιλεί , η γραφή φλυαρεί , μα ο στοχασμός
καραδοκεί να ανταπεξέλθει επάξια και αληθινά ,σε κάθε
μεγαθήρειο του παραλογισμού και του εγωκεντρισμού ,
που θα θελήσουν να αμαυρώσουν τη γαλήνια και ήρεμη ,
νηφάλια και καθωσπρέπει , μορφή και συνύπαρξη ,
του δικού μας ουρανού.
Εκείνου του στερεώματος που δονειται και υποβάλλεται
σε καθημερινά τέστ αποδοχής , μοναξιάς και εγκατάλειψης ,
απ τα δικά του μέτρα και σταθμά ,απ τις δικές του
επιφυλατικές συναρμολογήσεις του είναι και του θεαθήναι μας.
Σίγουρα και βέβαια , τα φανερά και δηλωμένα ,χωρίς
υπεκφυγές και επαναπροσδιορισμούς , στους χάρτες
καταγραφής , κλιμακοστασίων έγερσης νέας οικοδομής ,
με αρχηγό και στήλο , βάσιμο πυλώνα και όχι απά μια εκ
του διάττοντος αστέρα ..ουρανοκατέβατη θαλπωρή και
φροντίδα , νοιάξιμο και λαχτάρα , να εδραιωθεί και να
αποθέσει τα όνερά της και τα σχέδιά της .
ΘΕΑ ΠΡΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣ ΘΕΣΠΙΣΗ ,
ΘΕΣΝΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΩΝ ,ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΒΕΒΗΛΩΝ ,
ΒΙΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΘΕΜΙΑΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου