Θρόισμα Ανέμου... Μαρία Μπούλη.

Θέλω να περάσω απαλά απ’ τη ζωή σου
σαν θρόισμα ανέμου,
να μη γίνω το λάθος σου
ούτε το πάθος σου.
Θέλω να είμαι για σένα
αυγερινή δροσιά,
π’ αφήνει τις σταγόνες της
στα κόκκινα τριαντάφυλλα
κι όχι η καταιγίδα που τα μαδάει.
Θέλω να είμαι η πρωινή ηλιαχτίδα
που ζεσταίνει την καρδιά σου
κι όχι ο Ήλιος του μεσημεριού που καίει.
Θέλω να είμαι η πρώτη σκέψη σου
με την ρόδινη αυγή,
και η τελευταία το βράδυ
πριν στα όνειρα σου παραδοθείς.
Θέλω να μ’ αγαπήσεις
όσο πιο δυνατά μπορείς,
γιατί μόνο μια τέτοια αγάπη
λαχταρώ να ζήσω.

Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
ΕΝΝΕΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου