Τι βραδιά κι αυτή απόψε... Μαριαννα Κοκεδημα.

Τι βραδιά κι αυτή απόψε !
Έχει μια ψύχρα μέσα στη ψυχη μου!
Που αρχίζω και 'τρέμω ' !
Σαν κάτι να διαισθάνομαι, ή σαν από κάτι να φοβάμαι !
Έξω βρέχει ,κι εγώ κολλημένη στο θόλο τζαμί
σκεπτόμενη, ακούω τη μελωδία
της βροχής ,μ'ενα υπέροχο ρυθμό στα κεραμίδια της από κάτω !
Σε σκεφτόμουν πολύ έντονα ,σαν να σ'εβλεπα μπροστά μου !
Κι άκουγα τη φωνή σου να μου λέει :
Άν ποτέ κυρώσεις έλα σε μένα !
Η αγκαλιά μου ,είναι πάντα ανοιχτή και ζεστή για σένα !
Μια τρικυμία ένιωσα σε όλο μου το σώμα !
Άνοιξα την πόρτα ,κι άρχιζα να τρέχω ,
προς εσένα ,ή μάλλον ρος τη φωνή σου !
Αισθανόμουν τι δροσιά της βροχής πάνω μου !
Συγχρόνως και γελαγα κι έκλαιγα !
Χαρά κ λύπη γίναν ένα !
Ωραία αίσθηση ,να πέφτουν τα βρεγμένα μαλλιά
στους ώμους σου ,στο μέτωπο σου ,
κι βροχή να φέρει όλες τις ευωδιές
του δάσους στην όσφρηση σου !
Είχε αστραπές ,και κάποια στιγμή φοβήθηκα !
Κοιτούσα τρομαγμένη γύρω γύρω ,μα δε ήσουν πουθενά !
Μέχρι μου μια δυνατή αστραπή έκανε τη νύχτα μέρα !
Και στη λάμψη της είδα εσένα να χαμογελάς !
Χωρίς ομπρέλα κι εσύ !
Μη φοβάσαι , τις αστραπές ψυχή μου ,
το δρόμο σου φωτίζουν ,και οι βροντές
του κεραυνού είναι η μουσική του έρωτα !
Γιατί ο έρωτας τραγουδάει κ φωνάζει !
Δε βλέπω τα δάκρυα σου ,εγίναν ένα με τη βροχή !
Μα εγώ σε λατρεύω !
Το μόνο που βλέπω είναι το φόρεμά σου,
μούσκεμα κι έχει κολλήσει πάνω
στο υπέροχο κορμί σου !
Μη μιλάς !
άσε με να σε φιλάω ,να σε χορτασω !
Σε αγαπάω !
Σε λατρεύω ! Ένα με τη βροχή εισαι ,
στην αγκαλιά μου θα 'κοιμηθείς '
ν'ακουμε μαζί τη μουσική της βοχης !
Ν'ακους την καρδιά μου ,
πως χτυπά μόνο για σένα !
Σε φιλώ ,σε λαυρευω ,
άσε με να 'γδυσω' το κορμί σου !
Να συεγνωσω τα βρεγμένα σου μαλλιά !
Το βρεγμένο σου κορμί ,να στεγνωσω με τα φιλιά μου !
Μούσκεμα ήταν όλο μου το σώμα !
Μα δε μ'ένοιαζε ,είχα σένα αγκαλιά,
κι αυτό μου ήταν αρκετό !
Αστραπή κ κεραυνός αυτός ο έρωτας !
Σαν ανεμοστροβιλος ήρθες κι εκαψες το είναι μου .
Κάθε σταγόνα βροχής κι ένα φιλί .
Κάθε αστραπή και μια αγκαλιά που μου έκοβε την ανάσα.
μακάρι να μην τελείωνε ποτέ αυτή η νύχτα .
Αυτος δε είναι έρωτας ,καταιγίδα είναι.
Αυτή δε είναι αγάπη ,θυελα είναι
λάβα κυτη, τα φιλιά μας .
άγγιγμα ψυχής η αγκαλιά.
Ηφαίστειο ηδονής ο έρωτας μας .
το νιώθεις κ το νιώθω τόσο δυνατά .
το δώρο του έρωτα είναι η ηδονή .
Ας χαρούμε αγάπη μου αυτή τη βροχή
απόψε .αυτόν τον έρωτα .
Ας μπερδευτούν οί κραυγές μας
με τις αστραπές και τη βροχή .
Δε σε αγαπάω .....
.......Σε λατρεύω όπως η γη τη βροχή .
Μαριαννα Κοκεδημα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου