Πόσες φορές πληγώθηκες
και πόσες ταπεινώθηκες
με βέλη σε χτυπήσανε
και σαν νεκρή σ'αφήσανε.
Με φόβο σε γεμίσανε
σαν βράχο σε γκρεμίσανε
και τα φτερά σου,τσάκισαν
με ορμή σε λεηλάτησαν.
Την τόση θλίψη που περνάς
μέσα σου δείχνεις να γερνάς
ψυχή μου σε σταυρώσανε
τα χείλη ,σου ματώσανε.
Μα σήκω,στάσου εδώ μπρος
είσαι εαυτέ μου δυνατός
και μην κοιτάς προς το γκρεμό
γίνε στο μέσα σου ,γιατρικό.
Όποιος σου έκανε πληγές
εσύ τον άφησες,,,,και δες......
Την θεραπεία στην ψυχή
κάντη δική σου εμμονή.
Και να σταθείς πάλι ψηλά
κραυγή ελπίδας, βογγητά
και μια ευθύνη να μπορείς
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου